Obelezhuvanje na 40 godini od 68-ma

На 25 јуни 2008, среда, со почеток во 13.00 часот пред споменикот на
св. Кирил и Методиј, на просторот на универзитетскиот кампус помеѓу
Филозофскиот, Правниот и Економскиот факултет ќе се одржи уште еден во
низата настани за одбележување на 40годишнината од студентските и
општонародните протести ширум светот кои се разгореа во 1968мата.
Се разбира, 1968 е само повод; вистинската цел на сите овие настани е
инспирирање и поттикнување на здраво студентско (и не само студентско)
движење кое ќе застане на барикадите и ќе се обиде да промени нешто во
општеството!


Прашањата кои сакаме да ги покренеме се оние кои ги засегаат сите
студенти: укинување на партиципацијата на факултетите кои се
финансираат од државниот буџет; итно преземање на чекори за подобрување
на ситуацијата во која се студентските домови и воопшто подобрување на
студентскиот стандард; трансформирање на универзитетот во автономна
јавна образовна институција на која непосредно ќе одлучуваат
студентите, а не сомнителни студентски сојузи...

Ова е покана до сите оние кои што сметаат дека нешто шкрипи и дека
нешто треба да се преземе во врска со тоа, не само во врска со
студентското живеење, туку воопшто со било кој сегмент на нашето
постоење овде и сега! Можеби ви звучиме идеалистички, но свирка на
факултет, кој веруваше во тоа ?! Сега за сега правиме малку, но
најлошото што може да го направиме, е да престанеме и тоа малку да го
правиме.. и не заборавајте, од 1968 до денес, ниту една мисла не може
да предизвика поголемо тектонско поместување на свеста отколку паролата:

РЕАЛНИ СМЕ, ГО БАРАМЕ НЕВОЗМОЖНОТО!

Затоа, во среда, во 13:00 да застанеме заедно и да демонстрираме свест
за фактичката состојба, совест за сопственото постоење, одговорност за
својата судбина, но најмногу од се – солидарност и поддршка во борбата
за подобар свет!!!

свират: PMG KOLEKTIV
Fighting Windmills
+DJ set на Мирко Попов

преземено од: плагиј.ат

кој доаѓа?

те видов на фотките
изгледа многу супер се`, штета за сите што го пропуштивме ова.
ама во секој случај ме радува тоа што на секоја собиранка има се` повеќе луѓе, и тоа не само пријатели на организаторите или случајни падобранци... изгледа идејата полека се пробива, што е ептен кул.
најмногу ми остави впечаток искреноста, се гледа дека никој од луѓето таму не го прави ова за да си го стави во CV или да го користи во некоја идна политичка кариера асимилиран во некоја од партиите (се надевам). во најмала рака, успеваат колку-толку да го симнат срамот на студентските протести од 97 кои беа крајно националистички и насочени против тоа албанците да имаат право на високо обрзование. ги почитувам за тоа, нивните заложби се ептен човечки и би гласала за нив ако имам шанса некогаш во иднина.

имат енергија.јас лично предлагам да ги легитимираме како застапници на одреден број студенти. откако ќе утврдиме цели кои би сакале да ги оствариме, па да имат некоја официјална форма како статут или слично. во овој момент е само идеја на неколку пријатели. во секој случај укинување на партиципација е голем чекор. монополизацијата на образованието е глобален процес и искрено не вервам дека овие протести ќе сменет нешто. јас бев со неколку десперадоси пред се поради ренесансните и романтичарските пориви остварени во вистинските студентски протести од 68. против тенкој. како и да е на арно нека е.
ишала
машала